چه فایده؟؟

دست و دلم دیگه به نوشتن نمیره..می‌ترسم...از تو٬ از همه٬ از خودم بیش از همه و همینطور از حرفات٬ از رفتارات٬ از برق کینه‌های بیدلیلت که این روزا تو چشات موج می‌زنه...از همه چیز می‌ترسم...و ازاین غربتی که دچارشم. می‌فهمم٬ همه چیز رو با همه وسعت و تلخیش داری به من میچشونی...البته٬ نمی‌دونم باید ممنون تو باشم یا...بگذریم! دیگه دلم نمی‌خواد بنویسم٬ همونطور که از حرف زدن هم بیزارم کردی...خوب حق داری...بلاخره باید بهم می‌فهموندی...باید! این حق مسلم تو بود!دذست نمی‌گم؟ حالا وجدانت سبکتر نیست؟ بگذریم٬ این نیز بگذرد!
داره بهار می‌آد!؟؟ چه بهاری؟؟ یاد پارسال این موقع‌ها افتادم...بگذریم...چه فایده؟؟ اگه از گفتن و نوشتن همه چی حل می‌شد خوب تا حالا حل شده بود...